BLIJ WAS IK VANDAAG OP 10 MEI 2024 VAN NOG EEN REACTIE VAN EEN NEDERLANDSE BROEDER UIT MIJN KERK. DEZE VERWEES MIJ NAAR DE VOLGENDE TEKST:

Wat betekent Johannes 4:10?

ESV: Jezus antwoordde haar: “Als je de gave van God kende, en wie het is die tegen je zegt: ‘Geef mij te drinken’, zou je het Hem gevraagd hebben, en hij zou je levend water gegeven hebben.”

NIV: Jezus antwoordde haar: 'Als je wist wat de gave van God is en wie het is die je om iets te drinken vraagt, zou je het Hem gevraagd hebben en zou Hij je levend water gegeven hebben.'

NASB: Jezus antwoordde haar: 'Als je de gave van God kende, en wie het is die tegen je zegt: 'Geef Mij te drinken', zou je het Hem hebben gevraagd, en Hij zou je levend water hebben gegeven.'

CSB: Jezus antwoordde: "Als u de gave van God kende en wie tegen u zegt: 'Geef mij te drinken', zou u het Hem vragen, en Hij zou u levend water geven."

NLT: Jezus antwoordde: 'Als je maar wist welk geschenk God voor je heeft en met wie je spreekt, zou je het mij vragen, en ik zou je levend water geven.'

SVV: Jezus antwoordde en zei tegen haar: Als u de gave van God kende, en wie het is die tegen u zegt: Geef mij te drinken; Gij zoudt van hem hebben gevraagd, en hij zou u levend water hebben gegeven.

SVV: Jezus antwoordde en zei tegen haar: “Als u de gave van God kende, en wie het is die tegen u zegt: ‘Geef Mij te drinken’, zou u het Hem hebben gevraagd, en Hij zou u levend water hebben gegeven.”

Verscommentaar:

Eén van de kernprincipes van evangelisatie is het idee van ‘gevoelde behoefte’. Kortom, iemand kan niet handelen om een probleem op te lossen waarvan hij niet weet dat hij het heeft!

Hier laat Jezus de vrouw kennismaken met het feit dat zij een geestelijke dorst heeft die gestild moet worden. Later in het gesprek zal Jezus veel directer zijn over de zonde van de vrouw (Johannes 4:16–18).

Hoewel dit gesprek leest als een samenvatting en niet als een woord-voor-woord transcriptie, is het antwoord van Jezus nog steeds vreemd.

Toen een vreemde man haar, helemaal alleen, om iets te drinken vroeg, vroeg ze zich waarschijnlijk af wat Zijn bedoelingen waren. Zijn antwoord was vrijwel zeker niet wat de vrouw verwachtte te horen. Opmerkelijk genoeg zijn sommige van haar antwoorden tijdens de rest van het gesprek scherp en geestig, zelfs sarcastisch.

De houding van Jezus hielp waarschijnlijk om haar geest gerust te stellen, ook al wist ze nog steeds niet zeker wie Hij was, of waar Hij het over had.

Jezus zal later in dit evangelie opnieuw verwijzen naar het idee van ‘levend water’ (Johannes 7:38-39). In beide contexten gaat het om beelden die de Heilige Geest suggereren.

Verscontext:

Johannes 4:5–26 beschrijft een van de beroemdste momenten uit Jezus' aardse bediening. Hier spreekt Hij met een Samaritaanse vrouw. Deze specifieke vrouw is niet alleen een ‘onreine’ Samaritaan, maar een verschoppeling onder haar eigen volk.

Ze probeert de leringen van Jezus te vermijden en geeft luchthartige en sarcastische antwoorden. Ondanks dat, en ondanks dat hij alles over haar zonde weet, bemoedigt Jezus haar met de liefde van God. Dit breekt door haar harde hart; als gevolg daarvan worden vele anderen ertoe gebracht Christus te ontmoeten. De discipelen leren ook een waardevolle les over het doel van hun missie.

Hoofdstuk samenvatting:

Jezus spreekt met een Samaritaanse vrouw die water uit een put haalt. Jezus confronteert haar met haar zonde en troost haar met de waarheid van het evangelie. Hij legt in het bijzonder uit dat Hij, ook al kent Hij haar zonden, nog steeds naar haar zoekt, en naar mensen zoals zij. De vrouw keert terug naar de stad en brengt uiteindelijk veel mensen naar Jezus. De discipelen moeten intussen herinnerd worden aan het doel van hun missie. Jezus geneest ook de zoon van een overheidsfunctionaris op een manier die het belang aantoont van vertrouwen op geloof, in plaats van te vertrouwen op spektakel.

Hoofdstukcontext:

Johannes hoofdstuk 4 zet het gebruik van contrast voort. Jezus gaat van een gesprek met een goed opgeleide, machtige, prestigieuze man naar een gesprek met een verschoppelde, ongeletterde, zelfbewuste vrouw.

De combinatie van deze passage, samen met het gesprek van Jezus met Nikodemus, maakt een belangrijk geestelijk punt duidelijk.

Het evangelie is voor alle mensen, op alle plaatsen en in alle tijden.  Christus kan ieder mens precies daar bereiken waar hij of zij bereikt moet worden.

Samenvatting van het boek:

Het evangelie van Johannes werd tientallen jaren later geschreven door de discipel Johannes dan de evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas.

De auteur gaat ervan uit dat een lezer al bekend is met de inhoud van deze andere werken. Johannes presenteert dus een ander perspectief, met een grotere nadruk op betekenis. Johannes gebruikt zeven wonderen – die hij “tekenen” noemt – om te bewijzen dat Jezus in feite de vleesgeworden God is. Enkele van de meest bekende verzen uit de hele Bijbel vindt u hier.

Niets is beroemder dan de samenvatting van het evangelie in één zin, gevonden in Johannes 3:16.