CONFLICT

GOD OVER CONFLICTEN

Wat zegt God over ruzie?

De Heere Jezus zegt het Zelf: 

Als je gaat bidden

en je hebt ruzie met iemand,

vergeef dan.

 

Want als jij niet wilt vergeven,

dan zal ook de Vader in de hemel jou niet vergeven.

Je kent het vast wel.

Je zegt iets in een opwelling

en later denk je

'ik had beter mijn mond kunnen houden

 

Omgaan met conflicten

Luisteren

Zo dan, mijn geliefde broeders, een iegelijk mens zij ras om te horen, traag om te spreken, traag tot toorn; Want de toorn des mans werkt Gods gerechtigheid niet. 

(Jakobus. 1:19-20)

Beste vrienden, onthoud dit goed: wees snel met luisteren, maar traag met spreken, en word niet snel kwaad, want kwaadheid veroorzaakt alleen maar dingen die tegen Gods wil ingaan.

Wat kan het soms moeilijk zijn om echt naar iemand anders te luisteren, toch? Zeker als die ander net iets vervelends heeft gedaan. Dan hebben we ons oordeel al snel klaar. De Bijbel laat ons zien dat het belangrijk is dat we luisteren naar elkaar. We moeten snel (ras) zijn om te horen en traag om te spreken. Wat betekent dat?

Als eerste dat we niet zomaar iets over of tegen de ander zeggen zonder eerst naar hem of haar te luisteren. Ook betekent het dat we niet direct mogen oordelen over de ander, want als we boos worden reageren we vaak verkeerd.

Soms zeggen we dan zomaar iets over de ander wat helemaal niet waar is. Dan oordelen we voor onze beurt. Dat is niet goed. We lezen dat de toorn (woede of boosheid) Gods gerechtigheid niet werkt. Dat betekent dat het heel moeilijk wordt om nog het goede te doen wat God van ons vraagt, als we direct boos worden en niet naar de ander luisteren.

Luisteren betekent allereerst zelf je mond houden. Alleen als we zelf stoppen met praten kan een ander iets zeggen.

Wat zegt die ander precies?

Waarom zegt hij dat?

Het betekent ook dat we ons open opstellen richting de ander en hem serieus nemen.

Misschien was er wel helemaal geen kwade opzet maar een ongeluk.

Als we niet naar de ander luisteren zouden we daar niet achter komen.

Daarom zegt Jakobus:

wordt niet direct boos maar luister eerst naar wat de ander te zeggen heeft.

Vergeven

Maar zijt jegens elkander goedertieren, barmhartig, vergevende elkander, gelijkerwijs ook God in Christus ulieden vergeven heeft. (Ef. 4:32)

maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.

En wanneer gij staat om te bidden, vergeeft, indien gij iets hebt tegen iemand; opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, ulieden uw misdaden vergeve. Maar indien gij niet vergeeft, zo zal uw Vader, Die in de hemelen is, ook uw misdaden niet vergeven.

 Mark. 11:25-26  ‘En als u iets tegen iemand hebt, vergeef hem dan wanneer u staat te bidden, zodat ook uw Vader in de hemel u uw overtredingen kan vergeven. Maar als u niet vergeeft, zal uw Vader in de hemel uw overtredingen ook niet vergeven.’

Vergeving.

Een van de belangrijkste woorden in de Bijbel.

En een van de moeilijkste dingen om te doen.

De ander echt vergeven als hij of zij jou iets kwaads heeft aangedaan.

Dat vraagt moed en kracht,

maar er is vooral genade voor nodig.

Genade die alleen bij de HEERE Zelf te krijgen is.

Als je de Heere Jezus mag kennen en liefhebben,

dan mag je ook iets weten van de vergeving van de zonde.

De zonde is zo erg dat de Heere Jezus Zelf ervoor moest lijden en sterven.

Want God had Zijn wereld zo lief dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft.

Niet om de wereld te veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden

(Joh. 3:17).

Joh. 3:17 Ik moedig je aan en daag je uit om elke dag intimiteit met God te zoeken.

Als we begrijpen dat God alles heeft gegeven om slechte mensen te kunnen redden,

dan worden we ook vergevingsgezind richting de ander die ons kwaad doet.

Het is net als met een reflecterend veiligheidsvest.

Net zoals zo'n vest het licht wat erop schijnt weerkaatst, zo mogen wij naar de mensen om ons heen weerkaatsen wie God is.

In Psalm 103 vers 8 kunnen we lezen wie God is: ‘Barmhartig en genadig is de HEERE ,

Psalm 103

Vers 1
Loof, loof den HEER, mijn ziel, met alle krachten;
Verhef Zijn naam, zo groot, zo heilig t' achten;
Och of nu al, wat in mij is, Hem preez'!
Loof, loof, mijn ziel, den Hoorder der gebeden;
Vergeet nooit één van Zijn weldadigheden;
Vergeet ze niet; 't is God, die z' u bewees.

Vers 2
Loof Hem, die u, al wat gij hebt misdreven,
Hoeveel het zij, genadig wil vergeven;
Uw krankheên kent en liefderijk geneest;
Die van 't verderf uw leven wil verschonen,
Met goedheid en barmhartigheên u kronen;
Die in den nood uw redder is geweest.

 

Vers 3
Loof Hem, die u vergunt uw zielsverlangen,
En 't goede tot verzading doet ontvangen;
Uw jeugd vernieuwt, gelijk eens arends jeugd.
De HEER doet recht, is heilig in Zijn richten;
Treft iemand druk, Hij wil den druk verlichten,
En hart en mond vervullen met Zijn vreugd.

Vers 4
Hij heeft voorheen aan Mozes Zijne wegen,
Aan Isrels zaad, tot hun behoud genegen,
Zijn daân getoond, en trouw'lijk hen geleid.
Barmhartig is de HEER en zeer genadig;
Schoon zwaar getergd, lankmoedig en weldadig;
De HEER is groot van goedertierenheid.

Vers 5
Hij zal Zijn volk niet eindeloos kastijden,
Noch eeuwiglijk Zijn gramschap ons doen lijden.
Hij is het, die ons Zijne vriendschap biedt.
Hij handelt nooit met ons naar onze zonden;
Hoe zwaar, hoe lang wij ook Zijn wetten schonden,
Hij straft ons, maar naar onze zonden niet.

Vers 6
Zo hoog Zijn troon moog' boven d' aarde wezen,
Zo groot is ook voor allen, die Hem vrezen,
De gunst, waarmee Hij hen wil gadeslaan;
Zo ver het west verwijderd is van 't oosten,
Zo ver heeft Hij, om onze ziel te troosten,
Van ons de schuld en zonden weggedaan.

Vers 7
Geen vader sloeg met groter mededogen
Op teder kroost ooit zijn ontfermend' ogen,
Dan Isrels HEER op ieder, die Hem vreest;
Hij weet, wat van Zijn maaksel zij te wachten,
Hoe zwak van moed, hoe klein wij zijn van krachten,
En dat wij stof, van jongs af, zijn geweest.

Vers 8
Gelijk het gras is ons kortstondig leven,
Gelijk een bloem, die op het veld verheven,
Wel sierlijk pronkt, maar kracht'loos is en teêr;
Wanneer de wind zich over 't land laat horen,
Dan knakt haar steel, haar schoonheid gaat verloren;
Men kent en vindt haar standplaats zelfs niet meer.

Vers 9
Maar 's HEEREN gunst zal over die Hem vrezen, In eeuwigheid altoos dezelfde wezen;
Zijn trouw rust zelfs op 't late nageslacht,
Dat zijn verbond niet trouweloos wil schenden,
Noch van Zijn wet afkerig d' oren wenden,
Maar die, naar eis van Gods verbond, betracht.

Vers 10
De HEER heeft Zich, als d' allerhoogste Koning,
Een troon gevest in Zijne hemelwoning;
Zijn koninkrijk heerst over 't wereldrond.
Looft, looft, den HEER, gij Zijne legermachten,
Gij eng'len, die Hem dient met heldenkrachten,
En vaardig past op 't woord van Zijnen mond.

Vers 11
Looft, looft, den HEER, gij Zijne legerscharen,
Wier lust het is, op Zijnen wenk te staren.
Dat hemel, aard', en zee, en berg, en dal,
Hoe ver men ook Zijn schepter ziet regeren,
Nu Zijnen naam en grote deugden eren;
En gij, mijn ziel, loof gij Hem bovenal.

 

 

lankmoedig en groot van goedertierenheid.’

Valt het je op dat Paulus ook die woorden gebruikt? Goedertieren en barmhartig.

Paulus wil tegen de gemeente in Efeze zeggen:

“Jullie moeten net zo met elkaar omgaan zoals God met jullie omgaat.”

Dat betekent dat we niet gelijk op onze eigen strepen gaan staan als we ruzie met de ander hebben.

Eerst luisteren, niet gelijk boos worden

maar de ander vergeven.

Want de Bijbel laat ook zien dat het niet om het even is hoe we met de ander omgaan.

De Heere Jezus zegt het Zelf:

Als je gaat bidden en je hebt ruzie met iemand,

vergeef dan.

Want als jij niet wilt vergeven,

dan zal ook de Vader in de hemel jou niet vergeven.

Nadenken

HEERE! zet een wacht voor mijn mond, behoed de deur mijner lippen.

 (Ps. 141:3)
Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan. 

(Spr. 19: 11)

Je kent het vast wel. Je zegt iets in een opwelling en later denk je ‘ik had beter mijn mond kunnen houden’. Het floepte er zomaar uit en nu zit je er mee. Zeker als je ruzie hebt met een ander kun je soms dingen zeggen waar je later spijt van hebt. Als je iets langer had nagedacht dan had je iets veel verstandigers kunnen zeggen. Het spreekwoord ‘spreken is zilver, zwijgen is goud’ is er niet voor niets. Ook in de Bijbel lezen we daarover. In Psalm 141 bidt koning David of de HEERE hem wil beschermen tegen zomaar iets zeggen. Hij vraagt: ‘HEERE, wilt u een wachter voor mijn mond zetten, zodat ik niets zomaar zeg wat niet goed is.’ Koning David had het niet altijd makkelijk in zijn leven. En hij kent zichzelf. Hij weet dat hij in boosheid of teleurstelling soms reageert zonder eerst na te denken. Daarom bidt hij of God hem de genade wil geven om eerst na te denken.

 Zo dan, mijn geliefde broeders, een iegelijk mens zij ras om te horen, traag om te spreken, traag tot toorn; Want de toorn des mans werkt Gods gerechtigheid niet.

 (Jak. 1:19-20)
Wat kan het soms moeilijk zijn om echt naar iemand anders te luisteren, toch? Zeker als die ander net iets vervelends heeft gedaan. Dan hebben we ons oordeel al snel klaar.

De Bijbel laat ons zien dat het belangrijk is dat we luisteren naar elkaar. We moeten snel (ras) zijn om te horen en traag om te spreken. Wat betekent dat?

Als eerste dat we niet zomaar iets over of tegen de ander zeggen zonder eerst naar hem of haar te luisteren. Ook betekent het dat we niet direct mogen oordelen over de ander, want als we boos worden reageren we vaak verkeerd. Soms zeggen we dan zomaar iets over de ander wat helemaal niet waar is. Dan oordelen we voor onze beurt. Dat is niet goed. We lezen dat de toorn (woede of boosheid) Gods gerechtigheid niet werkt. Dat betekent dat het heel moeilijk wordt om nog het goede te doen wat God van ons vraagt, als we direct boos worden en niet naar de ander luisteren.

Luisteren betekent allereerst zelf je mond houden. Alleen als we zelf stoppen met praten kan een ander iets zeggen. Wat zegt die ander precies? Waarom zegt hij dat? Het betekent ook dat we ons open opstellen richting de ander en hem serieus nemen. Misschien was er wel helemaal geen kwade opzet maar een ongeluk. Als we niet naar de ander luisteren zouden we daar niet achter komen. Daarom zegt Jakobus: wordt niet direct boos maar luister eerst naar wat de ander te zeggen heeft.

 

Vergeven
Maar zijt jegens elkander goedertieren, barmhartig, vergevende elkander, gelijkerwijs ook God in Christus ulieden vergeven heeft. (Ef. 4:32)

En wanneer gij staat om te bidden, vergeeft, indien gij iets hebt tegen iemand; opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, ulieden uw misdaden vergeve. Maar indien gij niet vergeeft, zo zal uw Vader, Die in de hemelen is, ook uw misdaden niet vergeven. (Mark. 11:25-26)

Vergeving. Een van de belangrijkste woorden in de Bijbel. En een van de moeilijkste dingen om te doen. De ander echt vergeven als hij of zij jou iets kwaads heeft aangedaan. Dat vraagt moed en kracht, maar er is vooral genade voor nodig. Genade die alleen bij de HEERE Zelf te krijgen is. Als je de Heere Jezus mag kennen en liefhebben, dan mag je ook iets weten van de vergeving van de zonde. De zonde is zo erg dat de Heere Jezus Zelf ervoor moest lijden en sterven. Want God had Zijn wereld zo lief dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Niet om de wereld te veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden (Joh. 3:17). Als we begrijpen dat God alles heeft gegeven om slechte mensen te kunnen redden, dan worden we ook vergevingsgezind richting de ander die ons kwaad doet.
Het is net als met een reflecterend veiligheidsvest. Net zoals zo'n vest het licht wat erop schijnt weerkaatst, zo mogen wij naar de mensen om ons heen weerkaatsen wie God is. In Psalm 103 vers 8 kunnen we lezen wie God is: ‘Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.’ Valt het je op dat Paulus ook die woorden gebruikt? Goedertieren en barmhartig. Paulus wil tegen de gemeente in Efeze zeggen: “Jullie moeten net zo met elkaar omgaan zoals God met jullie omgaat.” Dat betekent dat we niet gelijk op onze eigen strepen gaan staan als we ruzie met de ander hebben. Eerst luisteren, niet gelijk boos worden maar de ander vergeven. Want de Bijbel laat ook zien dat het niet om het even is hoe we met de ander omgaan. De Heere Jezus zegt het Zelf: Als je gaat bidden en je hebt ruzie met iemand, vergeef dan. Want als jij niet wilt vergeven, dan zal ook de Vader in de hemel jou niet vergeven.
Nadenken
HEERE! zet een wacht voor mijn mond, behoed de deur mijner lippen. (Ps. 141:3)
Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan. (Spr. 19: 11)

Je kent het vast wel. Je zegt iets in een opwelling en later denk je ‘ik had beter mijn mond kunnen houden’. Het floepte er zomaar uit en nu zit je er mee. Zeker als je ruzie hebt met een ander kun je soms dingen zeggen waar je later spijt van hebt. Als je iets langer had nagedacht dan had je iets veel verstandigers kunnen zeggen. Het spreekwoord ‘spreken is zilver, zwijgen is goud’ is er niet voor niets. Ook in de Bijbel lezen we daarover. In Psalm 141 bidt koning David of de HEERE hem wil beschermen tegen zomaar iets zeggen. Hij vraagt: ‘HEERE, wilt u een wachter voor mijn mond zetten, zodat ik niets zomaar zeg wat niet goed is.’ Koning David had het niet altijd makkelijk in zijn leven. En hij kent zichzelf. Hij weet dat hij in boosheid of teleurstelling soms reageert zonder eerst na te denken. Daarom bidt hij of God hem de genade wil geven om eerst na te denken.