DE BETEKENIS VAN HET MENSELIJKE LEVEN

Het leven van de mens is een mysterie. Geleerden, historici en filosofen door de eeuwen heen hebben geprobeerd de mens en de betekenis van het menselijk bestaan ​​te begrijpen.

Ondanks de pogingen van de mens om de geheimen van het universum te doorgronden, blijft het universum een ​​mysterie. Hoewel velen het universum en het doel van de mens op deze aarde als een onoplosbaar raadsel beschouwen, ontsluit de Bijbel, een van Gods grootste geschenken aan de mensheid, dit mysterie.

De Bijbel is Gods openbaring aan de mens.

Het onthult de realiteit met betrekking tot God,

het universum, de mens, de relaties tussen mensen en de verplichting van de mens aan God, zoals gezien door de schepping en de Schrift.

HET DOEL VAN DE MENS

Gods Woord vertelt ons dat Hij zelfbestaand is en eeuwig bestaat.

In de eeuwigheid was God er.

Op een bepaald moment nam Hij een besluit om de mens te scheppen. Gods verlangen was dat deze mens Hem zou uiten in Zijn beeld en Hem zou vertegenwoordigen met Zijn autoriteit op aarde   (Gen. 1:26-28)

God zei: Nu wil ik mensen maken. Ze moeten op mij lijken. Ze zullen de baas zijn over de vissen in de zee en de vogels in de lucht. En ook over het vee, over alle kleine dieren en over de hele aarde. Toen maakte God de mensen. Hij maakte ze zo dat ze op hem leken. Hij maakte ze als een man en als vrouw. God zegende de mensen. Hij zei: "Jullie moeten kinderen krijgen. Zorg ervoor dat er overal op aarde mensen komen. Jullie moeten de baas zijn over de aarde. En ook over de vissen in de zee, over de vogels in de lucht en over alle dieren op het land."

Dit is heel betekenisvol.

Voordat God de mens schiep,

maakte Hij miljarden items in dit universum.

Hij schiep het plantenleven, het dierenleven en uiteindelijk het hoogste leven, het menselijk leven.

We kunnen gemakkelijk zien dat de planten zijn geschapen voor de dieren, en de dieren zijn geschapen voor de mensheid.

Het is echter niet gemakkelijk om te beseffen dat de mens is gemaakt voor Gods doel.

De Bijbel vertelt ons in de allereerste pagina's van Genesis dat Gods schepping van de mens anders was dan Zijn schepping van alle andere dingen.

Hij schiep de mens naar Zijn eigen beeld.

Laten we dit illustreren door een handschoen te gebruiken.

In de regio's van de wereld waar lange, strenge winters en extreme kou zijn, zijn de meeste mensen gewend om warme handschoenen te dragen.

De hand van een persoon past niet in een zakdoek omdat deze niet het beeld of de vorm van de hand heeft. Omdat de handschoen in het beeld, de gelijkenis en de vorm van een hand is, is deze in staat om de hand te bevatten.

Een handschoen is gemaakt in de vorm van een hand met als doel de hand te bevatten.

Op dezelfde manier werd het menselijk leven geschapen naar het beeld van God, zodat God Zichzelf als het goddelijke leven in het menselijk leven kon uitdelen.

De mens werd niet alleen geschapen om God uit te drukken, maar ook om Gods vertegenwoordigende autoriteit te zijn.

God wilde dat de mens over deze geschapen aarde zou heersen met Zijn heerschappij.

Hoewel God Zijn vijand, Satan, oordeelde en strafte, werd de geschapen mens belast met de verantwoordelijkheid om dit oordeel uit te voeren. De mens moest over een uitgestrekt gebied voor God heersen.

De unieke manier voor de mens om God uit te drukken en God te vertegenwoordigen, is om God als zijn leven te ontvangen, zodat de mens een tegenhanger van God kan worden.

De mens werd geschapen met het vermogen om Gods goddelijke leven te ontvangen en te bevatten. Alle menselijke deugden van de mens, zoals liefde, eer en goedheid, werden door God geschapen, zodat de mens Gods leven kan hebben en in de goddelijke eigenschappen kan gaan leven.

DE SCHEPPING VAN DE MENS

Het leven van de mens is het hoogst geschapen leven, veel hoger in kwaliteit dan het plantenleven of het dierenleven.

Niet alleen dat, de mens werd geschapen naar Gods soort. De dieren in Gods schepping werden geschapen naar hun eigen soort. Daarom kan het dierenleven het menselijk leven niet bevatten of uitdrukken. De mens werd echter geschapen naar Gods soort, met het vermogen en de capaciteit om een ​​ander leven te ontvangen - het goddelijke leven. In dit opzicht is de mens uniek in heel Gods schepping.

Niet alleen dat, de mens is een vat, een container (Rom. 9:21, 23).

(Rom.9:21) De pottenbakker beslist wat hij doet met zijn klei. Van hetzelfde stuk klei kan hij een prachtige vaas maken, maar ook een heel gewone pot. Net zo beslist God zelf wat hij doet. (Rom.9:23) God had een deel van de mensen bestemd voor het eeuwige leven. God wilde hun laten zien hoe goed hij voor hen is. En hij wilde hun laten zien hoe geweldig het eeuwige leven is.

Omdat wij vaten van God zijn, wil God onze inhoud zijn. Net zoals flessen gemaakt zijn om melk en dranken te bevatten, zijn wij gemaakt om God te bevatten. Dit is de reden dat kennis, rijkdom, materiële bezittingen en prestaties ons nooit kunnen bevredigen, omdat wij geschapen zijn om God te bevatten.

Alle mensen, ongeacht hun ras of nationaliteit, zijn vaten van God. De Bijbel, het woord van God, verdeelt dit vat in drie delen - de geest, de ziel en het lichaam (1 Tes. 5:23).

Ik bid dat de God van de vrede jullie hele leven heilig maakt. Zodat jullie geest, jullie ziel, en jullie lichaam zuiver blijven. Dan zullen jullie volmaakt zijn als onze Heer Jezus Christus terugkomt.

Iedereen is zich bewust van zijn eigen fysieke lichaam. Het is tastbaar, concreet, tijdelijk en leent zich voor wetenschappelijk onderzoek. Als we een professor in de chemie zouden vragen: "Wat zijn de fysieke eigenschappen die de fysieke samenstelling van de mens vormen?", zou hij een analysekaart kunnen maken en erop wijzen dat mensen uit zoveel procent water, stikstof, koolstof en verschillende andere elementen bestaan. Als professor in de scheikunde zou hij ongetwijfeld gelijk hebben, volgens zijn onderzoeksgebied. Zijn onderzoek zou echter beperkt zijn tot het fysieke deel van het wezen van de mens, de haven die is samengesteld uit de elementen van de aarde. Sinds het begin van de geschiedenis heeft de mens geprobeerd om vrij te zijn van de gevangenschap van zijn lichaam. Hij heeft geprobeerd nieuwe manieren te vinden om zijn overbelaste zintuigen te behagen, alleen om erachter te komen dat het allemaal al eerder is gedaan. Hoewel de mens erin is geslaagd het biologische leven te verlengen, komt elke mens op het punt dat hij moet toegeven dat het lichaam een ​​doodlopende weg is. Gods doel voor de mens richt zich niet op het fysieke lichaam van de mens.

Nadat hij de mens volgens zijn visie heeft onderzocht, zou een psycholoog kunnen zeggen dat de mens naast het lichaam van de mens een innerlijke, verborgen samenstelling heeft.

De mens heeft een geest. een denkend orgaan.

Hij heeft ook emoties, het vermogen van innerlijk voelen, in staat om lief te hebben, te haten en depressief en opgetogen te zijn.

Hij zou ook kunnen wijzen op het feit dat de mens een wil heeft, een vermogen om beslissingen te nemen.

Kortom, de mens is een levend denkend, voelend en beslissend wezen - niet slechts bezield stof, maar een echt, levend persoon, met een unieke en onderscheidende persoonlijkheid.

Hij zou zeggen dat onze innerlijke persoonlijkheid.

Hij zou zeggen dat ons innerlijke zelf, ons psychologische zelf, ons echte zelf is, terwijl ons lichaam slechts de uiterlijke schil van ons wezen is.