2 Korintiërs 13:14

HET NIEUWE TESTAMENT Herstelversie pagina 809,810 & 811

De genade (1a) van de Heer Jezus Christus en de liefde (1b) van God en de gemeenschap (c) van de Heilige Geest zij met u allen.

Doorverwijzing van het woord genade

1. Romeinen 16:20
2. 1 Korintiërs 16:23
3. Galaten 6:18
4. Openbaring 22:21

Doorverwijzing van het woord liefde

5. Romeinen 5:5
6. Judas 21

Doorverw. v.h. woord gemeenschap

7. 1 Korintiërs 1:19
8. 1 Johannes 1:3
9. 1 Johannes 1:6

Bijschrift in de Herstelbijbel

14-1  De genade van de Heer is de Heer Zelf,

zoals voor ons levend voor ons plezier (Johannes 1:17 en noot 1; 1 Kor. 15:10 en niet 1), de liefde van God is God Zelf (1 Johannes 4:8, 16) als de bron van de genade van de Heer, en de gemeenschap van de Geest Zelf als de overdracht van de genade van de Heer met de liefde van God in onze deelname.

Dit zijn geen drie afzonderlijke zaken, maar drie aspecten van één ding,

net zoals de Heer God en de Heilige Geest geen drie afzonderlijke Goden zijn,

maar drie “hypostases… van dezelfde onverdeelde en ondeelbare” God (Philip Schaff).

Het Griekse woord voor hypostasen

(gebruikt in Hebr. 11:1 – zie noot 2 daar), de enkelvoudige vorm van hypostasen, verwijst naar een steun onder, het ondersteunt, een ondersteunende substantie, die de ene Godheid samenstelt.

De Vader, de Zoon en de Geest zijn de hypostissen, de ondersteunende substanties, waaruit de ene Godheid bestaat.

     De liefde van God is de bron aangezien God de oorsprong is, de genade van de Heer is de loop van de liefde van God, aangezien de Heer de uitdrukking van God is; en de gemeenschap van de Geest is de overdracht van de genade van de Heer met de liefde van God, aangezien de Geest de overdracht is van de Heer met God, voor onze ervaring en vreugde van de Drie-ene God – de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, met hun goddelijke deugden.

Hier wordt de genade van de Heer als eerste genoemd, omdat dit boek over de genade van Christus gaat. (1:12; 4:15; 6:1; 8:1, 9:8 14; 12:9)

Zo'n goddelijke eigenschap van drie deugden --- liefde, genade en kameraadschap en zo'n Drie-enige God van de drie goddelijke hypostasen – de Vader, de Zoon en de Geest – waren nodig voor de afgeleide en verwarde maar toch getrooste en verwarde maar toch getrooste en herstelde Corinthische gelovigen.

Daarom gebruikte de apostel al deze goddelijke en kostbare dingen in één zin om zijn geliefde brief over liefdesland af te sluiten.

Dit vers is een krachtig bewijs dat de drie-eenheid van de Godheid de volgende is voor het leerstellige begrip van de systematische theologie, maar voor het uitdelen van God Zelf in Zijn drie-eenheid aan Zijn uitverkoren en verloste volk.

In de Bijbel wordt de drie-eenheid nooit slechts als een doctrine geopenbaard.

Het wordt altijd geopenbaard of genoemd met betrekking tot de relatie van God met Zijn schepselen, vooral met de mens die door Hem geschapen is, en meer in het bijzonder met Zijn uitverkoren en verloste volk.

De eerste goddelijke titel die in de goddelijke openbaring wordt gebruikt, Elo him in het Hebreeuws, een titel die wordt gebruikt in relatie tot Gods schepping, is meervoudig in getal (Gen. 1:1), wat impliceert dat God, als de Schepper van de hemel en de aarde voor de mens, is drieënig.

Met betrekking tot Zijn schepping van de mens naar Zijn eigen beeld, naar Zijn eigen gelijkenis, gebruikte Hij de meervoudsvormen Ons en Onze, verwijzend naar Zijn drie-eenheid (Gen 1:26) en implicerend dat Hij één zou zijn met de mens en Zichzelf zou uitdrukken door de mens in de drie-eenheid.

Later, in Gen 3:22 en 11:7 en Jes.6:8, noemde hij Zichzelf keer op keer Ons als met betrekking tot Zijn relatie met de mens en met Zijn uitverkoren volk.

     Om de gevallen mens te verlossen, zodat Hij weer de positie zou hebben om één te zijn met de mens. Hij werd geïncarneerd (Johannes 1:1,14) in de Zoon en door de Geest (Lucas 1:31-35) om een mens te zijn, en leefde een menselijk leven op aarde, ook in de Zoon (Lucas 2:49) en door de Geest (Lucas 4:1; Matt. 12:28)

Aan het begin van Zijn bediening op aarde zalfde de Vader de Zoon met de Geest (Matt. 3:16-17; Lucas 4:18) om opdat Hij de mensen zou kunnen bereiken en hen bij Hem terug zou brengen.

Vlak voordat Hij in het vlees werd gekruisigd en werd opgewekt om de leven gevende Geest te worden (1 Kor. 15:45), onthulde Hij in duidelijke woorden Zijn mysterieuze drie-eenheid aan Zijn discipelen (Johannes 14-17), waarin hij verklaarde dat de Zoon in de Vader en de Vader zijn in de Zoon (Johannes 14:9-11),

dat de Geest de transfiguratie van de Zoon is (Johannes 14:16-20-11),

dat de drie, die tegelijkertijd naast elkaar bestaan en samenvallen, bij elkaar blijven de gelovigen als erfgenaam

(Johannes 14:23; 17:21-23),

en dat alles wat de Vader heeft van de Zoon is en dat alles wat de Zoon bezit door de Geest wordt ontvangen om aan de gelovigen te worden verklaard (Johannes 16:13 -15)

Een dergelijke Drie-eenheid houdt geheel verband met het uitdelen van de verwerkte God aan Zijn gelovigen (Johannes 14:17, 20; 15:4-5), zodat zij één kunnen zijn in en met de Drie-ene God (Johannes 17:21- 23).

     Na Zijn opstanding droeg Hij Zijn discipelen op om de naties te discipelen, hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en van de Heilige Geest (Matt. 28:19); dat wil zeggen, Hij droeg de discipelen op om de gelovigen in de Drie-ene God te brengen, in een organische vereniging met de verwerkte God, die incarnatie, menselijk leven en kruisiging heeft doorgemaakt en de opstanding is binnengegaan.

Gebaseerd op een dergelijke organische eenheid, zegende de apostel aan het einde van deze mooie brief aan de Korinthiërs de deelname aan de genade van de Zoon met de liefde van de Vader door de gemeenschap van de Geest. In deze goddelijke dingen in alle leden in de bedieningen van de Heer, God de Zoon, door de gaven van God de Geest (1 Kor. 12:4-6).

De gehele goddelijke openbaring in het boek Efeziërs over het voortbrengen, bestaan, groeien, opbouwen en strijden van de kerk als het Lichaam van Christus is samengesteld uit de Drie-enige God in de leden van het Lichaam van Christus. Hoofdstuk 1 van Efeziërs onthult dat God de Vader deze leden in de eeuwigheid heeft uitgekozen en voorbestemd (Ef. 1:4-5), dat God de Zoon hen heeft verlost (Ef. 1:6-12), en dat God de Geest als een belofte, verzegelde ze (Ef. 1:13-14), waardoor Hij zichzelf aan Zijn gelovigen meedeelde voor de vorming van de kerk, die het Lichaam van Christus is, de volheid van Degene die alles in alles vervult (Ef. 1:18). -23)

Hoofdstuk 2 laat ons zien dat in de Goddelijke Drie-eenheid alle gelovigen, zowel Joods als heiden, toegang hebben tot God de Vader, door God de Zoon, in God de Geest (Ef. 2:18).

Dit geeft aan dat de drie naast elkaar bestaan en hier tegelijkertijd samenvallen. , zelfs na alle processen van incarnatie, menselijke kruisiging en wederopstanding.

In ch. 3 De apostel bad dat God de Vader de gelovigen zou toestaan om door God de Geest gesterkt te worden in hun innerlijke mens, dat Christus, God de Zoon, Zijn thuis mag maken in hun hart, zodat zij vervuld mogen worden tot alle volheid van God. (Ef. 3:14-19)

Dit is het hoogtepunt van de ervaring van en deelname aan God door de gelovigen in Zijn drie-eenheid.

Hoofdstuk 4 laat zien hoe de verwerkte God als de Geest, de Heer en de Vader vermengd wordt met het Lichaam van Christus (Efeziërs 4:4-6),

zodat het Lichaam van Christus (Efeziërs 4:4-6) alle leden van het Lichaam kunnen de Goddelijke Drie-eenheid ervaren.

Hoofdstuk 5 spoort de gelovigen aan om de Heer, God de Zoon, te prijzen met de liederen van God de Geest, en dank te zeggen in de naam van onze Heer Jezus Christus, God de Zoon, aan God de Vader (Ef. 5:19-20). ) Dit is om de verwerkte God in Zijn goddelijke drie-eenheid te prijzen en te danken voor ons genot van Hem als de Drie-enige God

Hoofdstuk 6 instrueert ons om de geestelijke strijd te voeren door bekrachtigd te worden in de Heer, God de Zoon, door de hele wapenrusting van God de Vader aan te trekken en het zwaard van God de Geest te hanteren (Ef. 6:10, 17).

Dit is de ervaring en het genot van de Drie-ene God voor de gelovigen, zelfs in de geestelijke oorlogvoering.

     De apostel Petrus bevestigde in zijn schrijven dat God de drie-eenheid is voor het genot van de gelovigen, waarbij hij de gelovigen verwees naar de verkiezing van God de Vader, de heiliging door God de Geest en de verlossing van Jezus Christus, God de Zoon, volbracht door Zijn bloed (1Pet. 1:2)

En de apostel Johannes versterkte de openbaring dat de goddelijke Drie-eenheid voor de gelovigen een deelname is aan de verwerkte Drie-ene God. In het boek Openbaring zegende hij de kerken op verschillende plaatsen met genade en vrede van God de Vader, van Hem die is en die was en die komt, en van God de Geest, de zeven geesten die voor Zijn troon staan, en van God. de Zoon is een vreugde voor de gelovigen, zodat zij Zijn gezamenlijke getuigenis mogen zijn als de gouden kandelaars (Openb. 1:9, 11, 20)

     Het is dus duidelijk dat de goddelijke openbaring van de drie-eenheid van de Godheid in het heilige Woord, van Genesis tot en met Openbaring, niet bedoeld is voor theologische studie, maar om te begrijpen hoe God in Zijn mysterieuze en wonderbaarlijke drie-eenheid Zichzelf uitdeelt aan Zijn uitverkoren volk. dat wij als Zijn uitverkoren volk, dat wij als Zijn uitverkoren en verlost volk, al aangegeven in de zegen van de apostel tot aangegeven in de zegen van de apostel aan de gelovigen in Korinte, mogen deelnemen aan, ervaren, genieten en bezitten van de verwerkte Triune God, geen toverstaf voor eeuwigheid. Amen