WOORD NOOT

IEDER WOORD KRIJGT IN DE WERELD EEN KLANK, BEELD & BEWEGING ZODRA HET GESPROKEN WORDT

De beeldvorming  die je kiest vanuit je vrije wil kan ook geboren worden vanuit het hart

Woorden zijn merkwaardig, ze kunnen ontstaan door ze op te tekenen en met klank uit te gaan spreken. Maar eigenlijk zijn woorden een verzameling van tekens die de zogeheten letters worden genoemd. In China noemen ze die "tekeningetjes"  karakters en die zien er echt veel meer uit als echte tekeningetjes. Een letter opeens gaan beschouwen als een tekening is natuurlijk niet altijd zo gebruikelijk. We weten vaak niet beter dan dat letters het doel hebben om ermee een woord te gaan vormen dat de omschrijving zegt te zijn van iets dat we als mens waar zullen nemen. Als kinderen leren we vaak letters te tekenen die we vaak netjes op een lijn moeten leren te plaatsen.

 

Woorden of karakters willen dus altijd iets van ons gevoel verbeelden. Toch heeft de mens altijd ook hele andere middelen om een gevoel te voeden of te laten groeien. Met onze ogen zien we natuurlijk als eerste vaak een bewegend beeld, maar ook zien we dat in bewegende filmregistraties. Mensen zijn in staat om klank waar te nemen en vaak zelfs in staat om die klank te herhalen. Onze neus (ons geurvermogen) en onze tastzin vullen we hoe langer hoe meer onze uiteindelijke beeldvorming. We kunnen kijken naar lijnen met dikte en naar kleur die ons allemaal behulpzaam kunnen zijn om onze gevoelens er steeds beter ermee te kunnen gaan verbeelden.

Chinese letters

Tenzij anders vermeld, wordt de Chinese tekst in dit artikel gepresenteerd als vereenvoudigd Chinees of traditioneel Chinees, pinyin. Als de vereenvoudigde en traditionele karakters hetzelfde zijn, worden ze slechts in één keer geschreven.

 

Chinese karakters zijn logogrammen die ontwikkeld zijn voor het schrijven van Chinees.

Chinese karakters zijn het oudste continu gebruikte schrijfsysteem ter wereld.

Vanwege hun wijdverspreide huidige gebruik in Oost-Azië en Zuidoost-Azië, evenals hun diepgaande historische gebruik in de hele Sinosphere, behoren Chinese karakters tot de meest algemeen aanvaarde schrijfsystemen ter wereld op basis van het aantal gebruikers.

Het totale aantal Chinese karakters dat ooit in een woordenboek is verschenen, loopt in de tienduizenden, hoewel de meeste grafische varianten zijn, historisch werden gebruikt en buiten gebruik raakten, of van gespecialiseerde aard zijn.

Een afgestudeerde die goed kan schrijven in het Chinees, kent tussen de drie- en vierduizend karakters, hoewel er meer nodig zijn voor gespecialiseerde velden.

In Japan krijgen 2.136 kinderen les via de middelbare school (de Jōyō kanji), en nog eens honderden worden dagelijks gebruikt.

 

Als gevolg van afzonderlijke vereenvoudigingen van karakters in Japan en in China, heeft de kanji die tegenwoordig in Japan wordt gebruikt in verschillende opzichten enkele verschillen met Chinese vereenvoudigde karakters.

 

Er zijn verschillende nationale standaardlijsten met karakters, vormen en uitspraken.

 

Vereenvoudigde vormen van bepaalde karakters worden gebruikt op het vasteland van China, Singapore en Maleisië;

 

traditionele karakters worden gebruikt in Taiwan, Hong Kong en Macau.

 

Bovendien zijn Chinese karakters aangepast om andere Oost-Aziatische talen te schrijven, en blijven ze een belangrijk onderdeel van het Japanse schrijfsysteem, waar ze bekend staan als kanji.

 

Chinese karakters in Zuid-Korea, die bekend staan ​​als hanja, worden nog steeds veel gebruikt in de Koreaanse academische wereld om haar documenten, geschiedenis, literatuur en archieven te bestuderen.

 

Vietnam gebruikte ooit de chữ Hán en ontwikkelde chữ Nôm om Vietnamees te schrijven voordat het overging op een geromaniseerd alfabet.

 

In Japan worden gewone karakters vaak geschreven in post-Tōyō kanji-vereenvoudigde vormen, terwijl ongebruikelijke karakters in Japanse traditionele vormen worden geschreven.

 

In de jaren zeventig had Singapore ook kort zijn eigen vereenvoudigingscampagne gevoerd, maar uiteindelijk stroomlijnde het de vereenvoudiging om uniform te zijn met het vasteland van China.

In modern Chinees zijn de meeste woorden samengesteld uit twee of meer karakters.

 

In tegenstelling tot alfabetische schrijfsystemen, waarin het eenheidsteken ruwweg overeenkomt met één foneem, associeert het Chinese schrijfsysteem elk logogram met een hele lettergreep, en kan het dus in sommige opzichten worden vergeleken met een lettergreep.

Een karakter komt bijna altijd overeen met een enkele lettergreep die ook een morfeem is.

Er zijn echter een paar uitzonderingen op deze algemene correspondentie, waaronder bisyllabische morfemen (geschreven met twee karakters), bimorfemische lettergrepen (geschreven met twee karakters) en gevallen waarin een enkel karakter een meerlettergrepige woord of z

WORD NOTE

EVERY WORD IN THE WORLD GETS A SOUND, IMAGE & MOTION AS SOON AS IT IS SPOKEN

The image you choose from your free will can also be born from the heart

 
Words are curious, they can be created by drawing them down and pronouncing them with sound. But actually words are a collection of signs called the so-called letters. In China they often call those "drawings" characters and they really look much more like real drawings. To suddenly regard a letter as a drawing is of course not always so common. We often don't know any better than that letters have the purpose of forming a word that says to be the description of something that we will perceive as humans. As children, we often learn to draw letters that we often have to learn to line up neatly.
 
 
 
Words or characters always want to represent something of our feelings. Yet people always have completely different means to feed or grow a feeling. Of course, we are often the first to see a moving image with our eyes, but we also see this in moving film registrations. Humans are able to perceive sound and often even able to repeat that sound. Our nose (our sense of smell) and our sense of touch fill our final image more and more. We can look at lines with thickness and color that can help us all to better and better represent our feelings with them.

Chinese characters

Unless otherwise noted, the Chinese text in this article is presented as Simplified Chinese or Traditional Chinese, pinyin. If the simplified and traditional characters are the same, they are only written at once.

 

Chinese characters are logograms developed for writing Chinese.

Chinese characters are the oldest continuously used writing system in the world.

Due to their widespread current use in East Asia and Southeast Asia, as well as their profound historical use throughout the Sinosphere, Chinese characters are among the most widely adopted writing systems in the world by number of users.

 

The total number of Chinese characters ever to appear in a dictionary runs into the tens of thousands, though most are graphic variants, were used historically and fell out of use, or are of a specialized nature.

A graduate who can write well in Chinese knows between three and four thousand characters, although more are required for specialized fields.

In Japan, 2,136 children are taught through secondary school (the Jōyō kanji), and hundreds more are used daily.

 

Due to separate simplifications of characters in Japan and in China, the kanji used in Japan today has some differences from Chinese simplified characters in several respects.

 

There are several national standard lists of characters, forms, and pronunciations.

 

Simplified forms of certain characters are used in mainland China, Singapore and Malaysia;

 

traditional characters are used in Taiwan, Hong Kong and Macau.

 

 

In addition, Chinese characters have been adapted to write other East Asian languages, and remain an important part of the Japanese writing system, where they are known as kanji.

 

Chinese characters in South Korea, known as hanja, are still widely used in Korean academia to study its documents, history, literature, and archives.

 

 

Vietnam once used the chữ Hán and developed chữ Nôm to write Vietnamese before moving to a Romanized alphabet.

 

 

In Japan, common characters are often written in post-Tōyō kanji simplified forms, while uncommon characters are written in Japanese traditional forms.

 

In the 1970s, Singapore had also briefly run its own simplification campaign, but eventually streamlined simplification to be uniform with mainland China.

In modern Chinese, most words are composed of two or more characters.

 

Unlike alphabetic writing systems, in which the unit character roughly corresponds to one phoneme, the Chinese writing system associates each logogram with a whole syllable, and thus can be compared to a syllable in some ways.

 

A character almost always corresponds to a single syllable that is also a morpheme.

However, there are a few exceptions to this general correspondence, including bisyllabic morphemes (written with two characters), bimorphemic syllables (written with two characters), and cases where a single character represents a polysyllabic word or phrase.